Pinksterbedevaart
van Notre-Dame van Parijs naar Notre-Dame van Chartres
“Gaat en onderwijs alle volkeren …” (Mt 28, 19)
De Hiërarchie, die door de Genade van uitverkiezing en wijding op speciale wijze deelgenoot van Hem is geworden. Deelgenoten waarlangs hij Zijn Genade aan Zijn Kerk uitdeelt.
Deelgenoten in het dienstwerk van de Heer: “Gaat en onderwijst alle volkeren…”. Dit is de opdracht van Christus aan de strijdende Kerk. Dit is het thema voor vandaag: “onderwijzen”.
“Gaat dus heen; onderwijst alle volken, doopt ze in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest, en leert ze te onderhouden al wat ik u heb geboden”. Dit is de Missie van Christus aan Zijn Kerk. Christus trok onderwijzend rond. Christus is het ook die in Zijn Mystiek Lichaam onderwijzend rondtrekt, die alle volken onderwijst en leert zijn geboden te onderhouden. Hij is het die alle volken tot zich trekt. Hij is het die ons de weg naar de Hemel toont. De strijdende Kerk is een onderwijzende Kerk, een missionerende Kerk. Het is derhalve verplichtend aan de Kerk de Leer van Christus te verkondigen en geen duimbreed daarvan af te wijken. Pelgrimerend in de Geest van Calvarië onderwijst de Kerk de door Christus aan haar toevertrouwde Goddelijke Leer, de Waarheid die vrijmaakt -toen, nu en morgen-.
De Kerk geholpen door de Helper, de Heilige Geest, blijft de morele Leer verkondigen. Zij onderwijst de Waarheid niet alleen met Woorden, doch ook met daden van heiliging. Daden van heiliging waarin de triomferende Kerk met zovele Heiligen ons zijn voorgegaan. Ja, zij tonen de wereld dat het kan met hulp van Gods Genade die om niets wordt gegeven.
Het is deze Waarheid die pijn doet aan de wereld, die de wereld niet wil horen. Terwijl de Kerk zoveel aan de wereld heeft te vertellen, wil zij daar niets van horen en weten. De wereld leeft in de leugen en wil alleen deze leugen bevestigd zien. De wereld leeft als slaaf van het vlees in de slavernij van de zonde.
De Kerk pelgrimeert in de Geest van Calvarië, het Kruis dragend. Zij strijdt door, verkondigend gaat zij door met vallen en opstaan. En bij elke keer wanneer één van haar lidmaten struikelt staat de wereld te juichen, daalt de zweep van de gesel harder en veelvuldiger, drukt het Kruis zwaarder.
We hebben dit onlangs weer meegemaakt en het zal zich in het ondermaanse blijven herhalen. Elke keer wanneer de Kerk in getrouwheid aan Christus en voor het welzijn van de mensheid de Goddelijke Leer van de morele wetten onderwijst, wordt de Kerk aangevallen.
Dan wordt het ook duidelijk hoe diep de Goddelijke Leer in de harten en het geheugen van de mensheid is gegrift. Ze weten precies te duiden waar individuele leden van de Kerk gevallen zijn. Dit wordt vervolgens breed uitgemeten en als een geselslag op Christus geprojecteerd in Zijn Mystiek Lichaam. Hoe hoger in de Hierarchie des te harder en venijniger de slagen. Ze weten precies aan te geven dat deze wandaden, die daden van de wereld zijn en die door deze wereld zelf worden gekoesterd, slecht zijn. Zij doen dit niet uit liefde tot de slachtoffers, maar uit haat tot Christus en Zijn Kerk. Zij doen dit met slechts één intentie: zoveel mogelijk goedwillende mensen van de Kerk af te scheuren. Zoveel mogelijk mensen mee slepen in hun eigen verdervelijke staat.
Doch onder leiding van haar Hoofd pelgrimeert het Mystieke Lichaam van Christus voort, waarna Hij uiteindelijk aan het Kruis genageld uitroept “…… het is volbracht”